Χλωρίδα-Πανίδα

ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ

Το μανιτάρι είναι η αφορμή ώστε να έρθεις σε επαφή με τη φύση και να ξεφύγεις από την καθημερινότητα. Δεν είναι απλώς νόστιμο ως φαγητό, αλλά για μας, που χρόνια τα αναζητούμε στα δάση, είναι και ένας τρόπος ζωής». Οι πιο δημοφιλείς μανιταρότοποι  βρίσκονται στη Βόρεια Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Δυτική Μακεδονία, λόγω του μεγάλου ποσοστού των βροχοπτώσεων, της έκτασης και της ποικιλίας των δασών», σημειώνει ο μελετητής και συμπληρώνει: «Τα μανιτάρια από είδος σε είδος έχουν διαφορετικές απαιτήσεις για να καρποφορήσουν. Μπορούμε να βρούμε μανιτάρια σε μια αμμώδη θαλάσσια ακτή, σε ένα χορτώδες λιβάδι, στο φυλλόχωμα ενός δάσους- τα φύλλα που είναι σε στάδιο αποσύνθεσης...».

Εκτός όμως από τα μανιτάρια η Βουνάσα ξεχωρίζει στο νομό Γρεβενών από τα μεσογειακά είδη φυτών, όπως πουρνάρι, αγριοτσικουδιά, τσάι του βουνού, ρίγανη, βάλσαμο, ασφάκια, κρόκος κτλ. Είναι διαπιστωμένο ότι η καλλιέργεια του κρόκου στην περιοχή της Παλιουριάς και της Δεσκάτης είχε παράδοση από τις αρχές του 19ου αιώνα.

 

Αππό πλευράς χλωρίδας, οι κυριότεροι τύποι φυτών και δένδρων που συναντούνται είναι: έλατο, πεύκο, βελανιδιά, πλάτανος, ιτιά, πουρνάρι, γαβρί κ.λ.π. Ονομαστό προϊόν είναι το τσάι του βουνού, (το ήμερο όπως λέγεται) κίτρινου χρώματος και το φλαμούρι σε μικρότερες ποσότητες.

Η βλάστηση της περιοχής, που περιλαμβάνει κυρίως πεύκα και οξιά, είναι πλούσια και το κλίμα είναι υγιεινό, ξηρό και δροσερό, ιδιαίτερα το καλοκαίρι.

ΤΣΑΙ ΒΟΥΝΟΥ

Το ταπεινό τσάι του βουνού  Βουνάσας κερδίζει το ενδιαφέρον των επιστημόνων και το δικό μας χάρη στις μοναδικές ευεργετικές του ιδιότητες.

Το προτιμούσαν οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας όχι ως ρόφημα απόλαυσης, αλλά ως φάρμακο, καθώς ένιωθαν τις καταπραϋντικές ιδιότητες που είχε στον οργανισμό τους.

Τα τελευταία όμως χρόνια αυτό αποδεικνύεται και επιστημονικά, καθώς μπαίνει στα εργαστήρια και γίνεται αντικείμενο μελέτης των επιστημόνων.

Για την ιστορία…

Το «τσάι του βουνού» προέρχεται από το φυτό σιδερίτης του Διοσκουρίδη, το οποίο λέγεται ότι πήρε το όνομά του από την ελληνική λέξη «σίδηρος» χάρη στην επουλωτική δράση του φυτού έναντι πληγών που προκαλούνταν από σιδερένια όπλα!

Στην Κρήτη είναι γνωστό και ως «μαλοτίρα», ονομασία που προέρχεται κατά την επικρατέστερη εκδοχή από τις ιταλικές λέξεις «male» (αρρώστια) και «tirare» (σύρω), επειδή στην ενετοκρατούμενη Κρήτη το θεωρούσαν πανάκεια για τα κρυολογήματα και τις παθήσεις του αναπνευστικού!

Το αρχαιότερο δέντρο της Ευρώπης βρίσκεται στη Δεσκάτη Γρεβενών

Στην Δεσκάτη (Περιοχή "ΜΕΛΟΒΟ") βρίσκεται το αρχαιότερο δέντρο της Ευρώπης , ηλικίας περίπου 1300 ετών .
Πρόκειται για μία αιωνόβια βελανιδιά ,(δρυς η ποδισκοφόρος/quersus pedunculiflora), η οποία με απόφαση του γενικού γραμματέα αποκεντρωμένης διοίκησης Ηπείρου -Δυτικής Μακεδονίας κηρύχθηκε "Διατηρητέο μνημείο της φύσης".

ΠΑΝΙΔΑ ΒΟΥΝΑΣΑΣ

 

 

Η Βουνάσα μαζί με τα Χάσια και τα Αντιχάσια σχηματίζουν ένα είδος φυσικής γέφυρας ανάμεσα στην Πίνδο, την οροσειρά του Περιστερίου (Βορινός) και την οροσειρά Αλμωπίας (Όλυμπος) και έτσι πολλά είδη θηλαστικών κινούνται ανάμεσα σ’ αυτές τις οροσειρές διαμέσου των Καμβουνίων. Τα Καμβούνια είναι το υψηλότερο βουνό και φτάνουν στα 1645 μ.

  

  

Η φύση της Βουνάσας παρουσιάζει πολλούς τύπους οικοσυστημάτων, ποικιλία και σπανιότητα οργανισμών και έτσι η περιήγηση καλύπτει όλες τις ανάγκες. Τα πεζοπορικά μονοπάτια σηματοδοτημένα και μη, δίνουν την ευκαιρία να ανακαλύψει κανείς αυτές τις ομορφιές και να συναντήσει μια ενδιαφέρουσα ποικιλία ζώων και πουλιών, που περιλαμβάνει λίγους μεγάλους θηρευτές, λύκο, χρυσαετό, γερακίνα, φιδαετό κι ένα μεγάλο αριθμό από κοινότερα είδη, τυπικά των ημιορεινών και αγροτικών οικοσυστημάτων. Εδώ συναντούμε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά είδη ορεινής πανίδας: ζαρκάδια, λύκους, αλεπούδες, νυφίτσες, ασβούς, σκαντζόχοιρους κ.α. Τα κυριότερα είδη πουλιών είναι: σπουργίτι, κότσυφας, κίσσα, τρυγόνι, φάσα, κόρακας, καρακάξα, κοκκινολαίμης, χελιδόνι, αετός, κούκος, κουκουβάγια, τσιτσίλιαντρος, τσίχλα, σιταρήθρα, μελισσοφάγος κ.α.